Dalej, wesoło niech popłynie gromki śpiew,

niech stutysięcznym echem zabrzmi pośród drzew.

Niech spędzi z czoła wszelki smutek, wszelki cień,

wszak słoneczny mamy dzień.

Tra, la, la, la, la, la, la, la(1),

w sercu radość się rozpala.

Tra, la, la, la, la, la, la, la,

chcemy słońca, chcemy żyć.

Harce, wycieczki, obozowych przeżyć moc,

piosnki gorące, mknące jak kamyki z proc!

Serca, złączone bratnich uczuć cudną grą,

pozdrowienia ku nam ślą.

Tra, la…

Raźno harcerze maszerują raz, dwa, trzy

Prężne ich stopy krzeszą w marszu jasne skry.

Idziemy naprzód, w naszych oczach jasna stal,

W tę słoneczną świata dal.

Tra, la…[2]